عيسی مسيح در فصل ۱۵ يوحنا، خود را به تاک يا درخت مو تشبيه کرده و ايماندارانش را به شاخه‌های تاک. می‌فرمايد: "من تاک هستم و شما شاخه‌های آن. کسی که در من می‌ماند و من در او، ميوۀ بسيار می‌آورد؛ زيرا جدا از من، هيچ نمی‌توانيد کرد." آيۀ ۵
دنیای ما پر است از رنج و اندوه و ظلم و بیداد. بسیاری از انسان‌ها از ستم دیگران در رنج‌اند. اما هیچ‌یک از ناله‌های ایشان از نظر پرمحبت و عادلانۀ خدا پوشیده نیست.
کتاب‌مقدس کتابی است بسیار واقع‌بین. در آن، مسیح به پیروان خود وعدۀ زندگی آسوده و بی‌دغدغه را نداده، بلکه فرموده که ایشان در اين جهان رنج و زحمت خواهند داشت.
ما ایماندارانِ به مسيح، دعوت شده‌ایم که رفتاری شایستۀ مسیح داشته باشیم.
آیا می‌دانستید که ممکن است خود را خدادوست تصور کنیم در حالیکه با خدا دشمنی داشته باشيم!
راستی نقطه نظر خدا در بارۀ کسانی که مرگ مسيح بر صليب را وسيلۀ آمرزش و رفع گناهان خود می‌دانند چيست؟
امروزه از طريق رسانه‌های ماهواره‌ای، زياد در بارۀ شادی‌ای که در مسيح يافت می‌شود، می‌شنویم. اما دليل اصلی این شادی چيست؟
عیسی مسیح فرمود: "آنچه دارید بفروشید و به فقرا بدهید؛ برای خود کیسه‌هایی فراهم کنید که پوسیده نشود، و گنجی پایان‌ناپذیر در آسمان بیندوزید، جایی که نه دزد آید و نه بید زیان رساند. زیرا هر جا گنج شماست، دلتان نیز آنجا خواهد بود." (لوقا ۱۲: ۳۳ و ۳۴).
موعظۀ مسیح بر بالای کوه که در انجیل متی، فصل‌های ۵ تا ۷ آمده، تأکید بر این دارد که ما ايماندارانِ به مسيح، "متفاوت باشیم". هم متفاوت با رهبران ریاکار مذهب یهود و هم متفاوت با بت‌پرستان و خدا‌نشناسان.
ما مسیحیان معتقديم که عیسی مسیح، از لحاظ روحانی، پسر خدا بود، یعنی وجودی هم‌ذات با خدا.
به این فرمایش خدا در کتاب‌مقدس توجه کنید: "زیرا آن که رفیع و بلندمرتبه است، آن که در ابدیت ساکن است و قدوس نامیده می‌شود، چنین می‌گوید، من در مکان رفیع و مقدس ساکنم، و نیز با آن که روح توبه‌کار و افتاده دارد؛ تا روح افتادگان را احیا کنم، و دل توبه‌کاران را زنده سازم." (اشعیا ۵۷: ۱۵).
متأسفانه عده‌ای به اشتباه تصور می‌کنند که شیطان قدرتی برابر با خدا دارد! در واقع، به هيچ وجه چنین نیست.
