راستی نقطه نظر خدا در بارۀ کسانی که مرگ مسيح بر صليب را وسيلۀ آمرزش و رفع گناهان خود می‌دانند چيست؟
امروزه از طريق رسانه‌های ماهواره‌ای، زياد در بارۀ شادی‌ای که در مسيح يافت می‌شود، می‌شنویم. اما دليل اصلی این شادی چيست؟
عیسی مسیح فرمود: "آنچه دارید بفروشید و به فقرا بدهید؛ برای خود کیسه‌هایی فراهم کنید که پوسیده نشود، و گنجی پایان‌ناپذیر در آسمان بیندوزید، جایی که نه دزد آید و نه بید زیان رساند. زیرا هر جا گنج شماست، دلتان نیز آنجا خواهد بود." (لوقا ۱۲: ۳۳ و ۳۴).
موعظۀ مسیح بر بالای کوه که در انجیل متی، فصل‌های ۵ تا ۷ آمده، تأکید بر این دارد که ما ايماندارانِ به مسيح، "متفاوت باشیم". هم متفاوت با رهبران ریاکار مذهب یهود و هم متفاوت با بت‌پرستان و خدا‌نشناسان.
ما مسیحیان معتقديم که عیسی مسیح، از لحاظ روحانی، پسر خدا بود، یعنی وجودی هم‌ذات با خدا.
به این فرمایش خدا در کتاب‌مقدس توجه کنید: "زیرا آن که رفیع و بلندمرتبه است، آن که در ابدیت ساکن است و قدوس نامیده می‌شود، چنین می‌گوید، من در مکان رفیع و مقدس ساکنم، و نیز با آن که روح توبه‌کار و افتاده دارد؛ تا روح افتادگان را احیا کنم، و دل توبه‌کاران را زنده سازم." (اشعیا ۵۷: ۱۵).
متأسفانه عده‌ای به اشتباه تصور می‌کنند که شیطان قدرتی برابر با خدا دارد! در واقع، به هيچ وجه چنین نیست.
آیا می‌دانستید که نخستین موعظۀ یحیای تعمید‌‌دهنده چه بود؟
"خدای پدران ما تو را برگزيده تا ارادۀ او را بدانی . . ." (اعمال رسولان ۲۲: ۱۴). خوب است ما ايماندارانِ به مسيح پيوسته اين حقيقت را به خاطر داشته باشيم که، خدا با ما قايم موشک بازی نمی‌کند! هر‌چه بيشتر به او نزديک شويم، واضح‌تر ارادۀ او را تشخيص خواهيم داد.
در اولين مزمور از کتاب مزامير می‌خوانيم: "خوشا به حال کسی که در مشورت شریران گام نزند و در راه گنهکاران نایستد و در محفل تمسخرگران ننشیند؛" (مزمور ۱: ۱).
"هر کس بايد رفتار خود را بيازمايد و اگر رفتارش پسنديده بود، می‌تواند به خود ببالد و لزومی ندارد که خود را با ديگران مقايسه کند،" غلاطيان ۶: ۴
"با تمامِ دلِ خود بر خداوند توکل کن، و بر عقل خويش تکيه منما؛ در همۀ راههای خود او را در نظر داشته باش، و او طريق‌هايت را راست خواهد گردانيد". امثال سليمان ۳: ۵ و ۶
