بسیاری از افراد از شغل‌شان هیچ احساس رضایتی نمی‌کنند، بلکه فقط برای امرار معاش کار می‌کنند. چه حالت بدی!
همۀ ما با دشواری‌های دوران قرنطینه و محدودیت‌های اجتماعی دست و پنجه نرم کرده‌ايم. این ايام برای بسیاری از ما واقعاً طاقت‌فرسا بوده است، گویی در سلول انفرادی قرار داشته‌ایم!
ما ايماندارانِ به مسيح، در بعضی موارد، در دعا درخواستی از خدا می‌کنیم، اما برآورده نمی‌شود. از خود می‌پرسیم که چرا خدا درخواست مرا اجابت نفرموده است!
شخص دانایی گفته، "دوستانت را به من نشان بده، تا بگویم تو چه نوع آدمی هستی!" بله، کاملاً درست است! داوود نبی می‌فرماید: "خداوند را گفتم، تویی خداوندگار من؛ جز تو مرا چیز نیکویی نیست! و اما مقدسینی که بر زمینند، آنانند والامرتبگانی که همۀ خوشی من در ایشان است." (مزمور ۱۶: ۲-۳). من و شما در حضور چه نوع افرادی احساس خوشی و امنیت می‌کنیم؟ نزد خداترسان یا نزد بدکاران؟
پولس رسول می‌فرماید: "هیچ‌کس را آزرده‌خاطر مسازید . . .، همان‌‌گونه که من نیز می‌کوشم تا همه را به هر نحو که می‌توانم خشنود سازم. زیرا در پی نفع خود نیستم، بلکه نفع بسیاری را می‌جویم، تا نجات یابند." (اول قرنتیان ۱۰: ۳۲-۳۳).
مسیح فرمود: "از کسانی که جسم را می‌کشند امّا قادر به کشتن روح نیستند، مترسید؛ از او بترسید که قادر است هم روح و هم جسم شما را در جهنم هلاک کند." (متی ۱۰: ۲۸). امروزه، این ویروس کرونا است که می‌کُشَد. شما از کرونا می‌ترسید یا از خدا؟ مسیح در ادامه فرمود: "آیا دو گنجشک را به یک پول سیاه نمی‌فروشند؟ با این همه، حتی یک گنجشک نیز بدون خواست پدر شما به زمین نمی‌افتد." (متی ۱۰: ۲۹).
تا دوره‌ای نزدیک به طفولیت من، بیماریهای واگیردارِ مرگباری، نظیر وبا و طاعون، گاه کل یک شهر را خالی از سکنه می‌کرد.
مسیح چند روز پیش از مصلوب شدنش، در "یکشنبۀ نخل"، در میان فرياد شادی پیروانش، سوار بر کرۀ الاغی، فروتنانه و پیروزمندانه وارد اورشلیم شد. گرچه مسيح در روز جمعۀ همان هفته، مصلوب و کشته شد و در روز يکشنبه، از مردگان برخاست و سپس به آسمان صعود نمود.
بله، حق داریم که نگران باشیم! در گیر و دار تمام این خبرهای هولناک که هر روز از گوشه و کنار به گوش‌مان می‌رسد، به‌راستی که حق داریم نگران باشیم. اما کلام خدا به ايماندارانِ مسيحی می‌فرماید: "همۀ نگرانیهای خود را به او بسپارید زیرا او به فکر شما هست." (اول پطرس ۵: ۷). پس به خداوند نيکوی‌مان که هميشه به فکر ما است اعتماد کنیم!
آیا مشتاقید به ارادۀ خدا پی ببرید؟ پس، از فرمایش پولس رسول پیروی کنید: "بدنهای خود را (تمام وجود و زندگی خود را) همچون قربانی زنده و مقدّس و پسندیدۀ خدا تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است. و دیگر همشکل این عصر مشوید، بلکه با نو شدن ذهن خود دگرگون شوید. آنگاه قادر به تشخیص ارادۀ خدا خواهید بود؛ ارادۀ نیکو، پسندیده و کامل او." (رومیان ۱۲: ۱-۲).
بسیاری از ما امانتی به دست کسی سپرده‌ایم که در آن خیانت کرده است. گاه خودمان نیز در امانت دیگران خیانت کرده‌ایم. اما پولس رسول یک امانتدار وفادار و نیز نیرومند را به ما معرفی می‌کند: "می‌دانم به که ایمان آورده‌ام و یقین دارم که او قادر است امانتم را تا بدان روز حفظ کند." (دوم تیموتائوس ۱: ۱۲). آیا شما سرنوشت ابدی خود را همچون امانتی گرانبها به مسیح سپرده‌اید؟
ما نباید فکر کنیم که همۀ کلیساهای معروف و مشهور در غرب خوبند، چون پرجمعیت هستند و بهترین پیک‌نیک‌ها و سمینارها را دارند و گروه پرستندگان‌شان با بهترین و گرانترین آلات و ابزار موسیقی مجهز هستند و جشنهای مفصلی مخصوص کریسمس و عید قیام دارند.
