یکی از پیامهای عید میلاد مسیح يا کريسمس، آمدن نور به اين جهانِ تاريک است. یوحنا می فرماید: "در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود." (یوحنا ۱: ۴). و در انجيل مقدس می خوانيم: "محکومیت در این است که نور به جهان آمد، امّا مردمان تاریکی را بیش از نور دوست داشتند، چرا که اعمالشان بد است. زیرا هر آن که بدی را به جا می آوَرَد از نور نفرت دارد و نزد نور نمی آید، مبادا کارهایش آشکار شده، رسوا گردد." (یوحنا ۳: ۱۹- ۲۰).
اگر در زندگی دچار سختیها و رنجها هستیم، باید بدانیم که هیچ امری برای فرزندان خدا بدون اجازه و ارادۀ خدا اتفاق نمی‌افتد.
امروزه از طريق رسانه‌های ماهواره‌ای، زياد در بارۀ شادی‌ای که در مسيح يافت می‌شود، می‌شنویم. اما دليل اصلی این شادی چيست؟
موعظۀ مسیح بر بالای کوه که در انجیل متی، فصل‌های ۵ تا ۷ آمده، تأکید بر این دارد که ما ايماندارانِ به مسيح، "متفاوت باشیم". هم متفاوت با رهبران ریاکار مذهب یهود و هم متفاوت با بت‌پرستان و خدا‌نشناسان.
ما ايماندارانِ به مسيح در چنین روزی، قيام یا زنده شدن مسیح را جشن می‌گیریم. زنده شدن عيسی مسيح در سومین روز بعد از مصلوب شدن و مرگ او، پیامهای بسیاری دارد. یکی از آنها اینست که این رویداد باعث گرديد که خدا به ما تولدی تازه ببخشد و اميدی زنده داشته باشيم. پطرس رسول می‌فرماید: "متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای اميدی زنده" (اول پطرس ۱: ۳). شکر و سپاس بر خدای نيکوی ما!
وقتی نوروز از راه می‌رسد، در همه جا می‌شنویم که "طبیعت نو می‌شود." به‌راستی هم چنین است.
پطرس رسول می‌فرماید: "خویشتن را زیرِ دستِ نیرومند خدا فروتن سازید تا در زمان مناسب سرافرازتان سازد." (رسالۀ اول پطرس ۵: ۶). در مشقات، رنجها، آزارها به‌خاطر ایمان، نیازهای مالی و چالش‌های دیگر زندگی، رفتار و واکنش ما چگونه است؟
کسانی که به مسیح ایمان دارند، باید در حال حاضر در این دنیا زندگی کنند، اما مهم این است که نباید متعلق به دنیا باشند و از اصول حاکم بر آن پیروی کنند.
یک مسیحی واقعی باید همواره مد نظر داشته باشد که خدا او را به چه منظوری فراخوانده است. و وقتی این را دانست، باید مطابق آن زندگی کند.
بسیار حیرت‌انگیز است که عیسی مسیح برای پیروان خود معیارهایی قرار داده که با معیارهای این دنیا متفاوت هستند.
بسیاری از ما، بارها از پریشانی و درماندگی عبور نموده‌ايم و شاید حتی آرزوی مرگ کرده باشيم!
عيسی مسيح در فصل ۱۵ يوحنا، خود را به تاک يا درخت مو تشبيه کرده و ايماندارانش را به شاخه‌های تاک. می‌فرمايد: "من تاک هستم و شما شاخه‌های آن. کسی که در من می‌ماند و من در او، ميوۀ بسيار می‌آورد؛ زيرا جدا از من، هيچ نمی‌توانيد کرد." آيۀ ۵
