ما آدم‌ها همیشه در مورد نتیجۀ رژیم‌های غذایی عجله داریم. کافی است در تبلیغی اعلام گردد که: "لاغری با فلان قرص طی یک هفته!"؛ آنگاه هزاران نفر برای خرید آن قرص اقدام می‌کنند.
قرار بود امروز در کلیسا جشن یک سالگی کلاس جوانان را با هم برگزار کنيم. دختران و پسران جوانی حضور داشتند که وقتی به آنها فکر می‌کردم، می‌دیدم چقدر نسبت به یک سال گذشته، رشد کرده‌اند و چقدر در ایمانشان بالغ‌تر شده‌اند.
روایت می‌کنند که روزی فردی به ملاقات پیکرتراشی می رود و به او سفارش ساخت اسبی از جنس مرمر را می‌دهد.
اخيراً با دوستانی که به‌تازگی با آنها آشنا شده بودیم، به یک سفر تفریحی یک روزه رفتیم. در این جمع، افرادی بودند که هر کدام وقتی صحبت می‌کردند، از لهجه‌شان می‌توان حدس زد که متعلق به کدام منطقۀ ايران هستند. بعضی‌ها اهل جنوب بودند، بعضی‌ها اهل شمال. برخی حتی رنگ پوست یا چهره‌شان نشان می‌داد که از کجای ايران هستند.
من از کودکی، علاقۀ خاصی به تاریخ داشته‌ام. با اینکه از وطنم بیرون آمده‌ام، اما کتاب تاریخ کلاس پنجم دبستان را با خود آورده‌ام و هنوز برایم جالب است، خصوصاً اینکه نقاشی‌های رنگی و بسیار زیبایی از تاریخ مملکت ما دارد.
سالها پیش در مؤسسه‌ای کار می‌کردم که عدۀ زیادی در آن مشغول به کار بودند. در آشپزخانه، در قسمت ظرفشویی، نوشته‌ای به دیوار چسبانده بودند که از افراد می‌خواست لیوانهای چای خود را شخصاً بشویند و آن را در ظرفشویی نگذارند تا دیگران آن را بشویند.
در دورۀ کودکی من، فیلم‌های عظیمی ساخته می‌شد با مضامینی از کتاب‌مقدس. یکی از این فیلم‌ها که در دورۀ نوجوانی‌ام مرا شدیداً تحت تأثیر قرار داد، فیلم عظیم و فراموش‌نشدنی "ده فرمان" است. گرچه بعد از آن، بارها و حتی اخیراً هم فیلم‌هایی بر اساس زندگی موسی ساخته شده، اما هیچ‌یک نتوانست جای "ده فرمان" سال ۱۹۵۷ را بگیرد.
برای من، گاهی درک بعضی از فرمایشات پولس رسول دشوار بوده است. نمونه‌ای از آن، این آیه است که می‌فرماید: ". . . به آنچه در بالاست دل ببندید، آنجا که مسیح به دست راست خدا نشسته است. به آنچه در بالاست بیندیشید، نه به آنچه بر زمین است.
يادم هست بچه که بودم، مادرم ما را بارها به دیدن فیلم قدیمی "سامسون و دلیله" می‌برد. در آخر فیلم، این قهرمان زورمند کتاب‌مقدس که اسیر شده بود، در میان دو ستون اصلی عمارت معبد بت‌پرستان قرار می‌گیرد و با نیرویی خدا‌داده، آن دو ستون را خراب می‌کند و در نتیجه، تمام بنا فرو می‌ریزد. آن زمان، از خودم می‌پرسیدم که چطور با فرو ریختن فقط دو ستون، می‌توان تمام عمارت را ویران کرد! بعدها پی بردم که در قدیم، ساختمانها بر یکی دو ستون اصلی استوار بود.
در دوران کودکی، هر بار که عبارت "عید پاک" به گوشم می‌خورد، احساس زیبایی به من دست می‌داد. کلمۀ "پاک"، پاکیزگی و تمیزی را به یادم می‌آورد و ناخودآگاه احساس می‌کردم در آن روزها، همه چیز پاکیزه می‌شود.
چند سال پیش، یکی از خادمین خداوند سرودی سرایید که هر بار آن را می‌شنوم، بدنم به لرزه در می‌آید و اشک در چشمانم جمع می‌شود.
این روزها که ایام مبارکی چون جمعۀ صلیب و يکشنبۀ قیام را پشت سر گذاشتیم، فرصتی شد تا بار دیگر به کار عظیم خداوندگارمان عیسای مسیح بر صلیب تعمق کنم.
