اخیراً، در اخبار خواندم که مربی تیم فوتبال استقلال در ایران، کار خود رها کرده و ایران را ترک گفته است. من اهل ورزش و فوتبال نیستم و اخبار مربوط به آن را دنبال نمی‌کنم. اما این خبر خاص توجهم را جلب کرد و توضیحات آن را خواندم.

وقتی خبر را کامل خواندم، متوجه شدم که علت این امر، پرداخت نشدن حق‌الزحمه‌اش بوده است. این خبر برای من بسیار غم‌انگیز بود. اما نه به این دلیل که حقوق یک مربی پرداخت نشده، بلکه به این علت که مشکلات مالی در مملکت ما چنان شده که توان پرداخت حق‌الزحمه و دستمزد کارکنان وجود ندارد.

اما ممکن است بپرسید که این موضوع چه ربطی به عید میلاد مسیح، یا همان کریسمس دارد؟ حتماً می‌دانید که در کشورهای مرفه غربی، مردم در چنین روزی به شادی و پایکوبی می‌پردازند و متأسفانه، در مصرف خوراکی‌ها زیاده‌روی می‌کنند، و مقدار زیادی از این خوراک‌ها به دور ریخته می‌شود. در حالی که در مملکت ما، مشکلات مالی آنقدر زیاد است که نه فقط حقوق کارکنان با تأخیر پرداخت می‌شود، بلکه بسیاری از خانواده‌ها به‌خاطر فقر مالی نمی‌توانند شکم خود را سير کنند! این بسیار ناراحت‌کننده است. در این میان، تکلیف آن عده از مسیحیان که غم و غصۀ خوراک و پوشاک را ندارند، چیست؟ خداوند در کلام مقدسش بارها و بارها تأکید کرده که پیروانش وظیفه دارند نیازهای نیازمندان را تأمین کنند. در اینجا یک نمونه از این حقیقت را ذکر می‌کنیم. می‌فرماید: "خوشا به حال کسی که به فکر بینوایان باشد؛ خداوند او را در روز بلا رهایی خواهد بخشید. خداوند او را محافظت خواهد کرد . . . او در زمین مبارک خواهد بود . . . خداوند او را در بستر بیماری قوّت خواهد بخشید." (مزمور ۴۱: ‏۱-‏۳). آیا امسال نان خود را با فقیران تقسیم خواهیم کرد؟