آیا می‌دانستید که راه و روش مسیحیت، طریق گذشت و بزرگواری است؟ مسیح به پیروانش تعلیم داد که چنانچه مورد اهانت و آزار قرار گرفتند، از حق خود بگذرند و به‌دنبال انتقام و تلافی نباشند.

قسمت اول

دنیای سقوط‌کردۀ ما، اسیر روحیۀ خشم و کینه و انتقام‌جویی است. اما مسیح به پیروان خود تعلیم داد که باید از حق خود بگذرند و بخشنده و بزرگوار باشند. این کار، تنها از طریق ایمان و اتحاد با او میسر است.

قسمت دوم

علمای دین یهود، قانون قصاص در تورات را که مخصوص محکمه‌ها بود، وسیله‌ای ساخته بودند برای انتقام‌جویی شخصی. اما مسیح فرمود که ما مسيحيان باید از انتقام چشم‌پوشی کنیم و حاضر باشیم از حق خود بگذریم.

قسمت سوم

مسیح تعلیم داد که در عوض بدی، بدی نکنیم، بلکه بدی را با نیکویی شکست دهیم. هر فرد مسیحی باید در چهار عرصه، از حق خود بگذرد، یعنی در عرصه‌های آبروی شخصی، امنیت، آزادی و مایملک.

قسمت چهارم

مسیح فرمود که اگر به گونۀ راست ما سیلی زنند، گونۀ دیگر را نيز پيش ببريم. در آن روزگار، سیلی زدن بدترین اهانت بود. اما مسیح می‌خواهد که پیروانش در راه او از آبروی شخصی خود نیز چشم بپوشند.

قسمت پنجم

مسیح تعلیم داد که اگر کسی به‌حق از ما به دادگاه شکایت ببرد و بخواهد پیراهن ما را بگیرد، ما باید حاضر باشیم کت خود را نیز که بيان کنندۀ امنیت شخصی ما است، به نشانۀ توبۀ واقعی، به شاکی بدهیم و نشان دهیم که در ‌واقع فرزندان پدر آسمانی هستیم.

قسمت ششم

مسیح به ما مسيحيان تعلیم داد که نه تنها وظیفۀ خود را انجام دهیم، بلکه قدمی نیز فراتر رفته، کاری بیش از وظیفۀ خود به انجام رسانيم. همچنین اگر نیازمندی از ما درخواست کمک کند، باید سخاوتمندانه به او کمک کنيم.