تعالیم مسیحی

یکی از پیامهای عید میلاد مسیح يا کريسمس، آمدن نور به اين جهانِ تاريک است. یوحنا می ‌فرماید: “در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود.” (یوحنا ۱: ۴). و در انجيل مقدس می خوانيم: “محکومیت در این است که نور به جهان آمد، امّا مردمان تاریکی را بیش از نور دوست داشتند، چرا که اعمالشان بد است. زیرا هر آن که بدی را به جا می ‌آوَرَد از نور نفرت دارد و نزد نور نمی ‌آید، مبادا کارهایش آشکار شده، رسوا گردد.” (یوحنا ۳: ۱۹- ۲۰).

درست پنجاه روز پس از رستاخيز و زنده شدن مسیح، یهودیان از نقاط مختلف جهان، برای “پنتیکاست”، یعنی “پنجاهه”، در اورشلیم گرد آمده بودند.

…

“عید پنتیکاستِ عهد جدید”ادامه »

ما ايماندارانِ به مسيح در چنین روزی، قيام یا زنده شدن مسیح را جشن می‌گیریم. زنده شدن عيسی مسيح در سومین روز بعد از مصلوب شدن و مرگ او، پیامهای بسیاری دارد. یکی از آنها اینست که این رویداد باعث گرديد که خدا به ما تولدی تازه ببخشد و اميدی زنده داشته باشيم. پطرس رسول می‌فرماید: “متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای اميدی زنده” (اول پطرس ۱: ‏۳). شکر و سپاس بر خدای نيکوی ما!

سعدی، شاعر بزرگ ایرانی، گفته: “نابرده رنج، گنج میسّر نمی‌شود!” چه گفتۀ پرمغزی! مسیح نیز فرمود: “اگر دانۀ گندم در خاک نیفتد و نمیرد، تنها می‌ماند؛ امّا اگر بمیرد بارِ بسیار می‌آورد.” (یوحنا ۱۲: ‏۲۴). مسیح به مرگ و تدفین خود و ثمرات آن اشاره می‌فرمود. مسیحیان در چنین روزهایی، خاطرۀ مرگ و رستاخیز او را گرامی می‌دارند، چرا که او با این کار، نجات و حيات ابدیِ ايماندارانش را تضمین نمود. آمین!

در چنین روز جمعه‌ای بود که مسیح، پسر خدا، بر صلیب رفت. اما برای چه؟ پطرس رسول می‌فرماید: “او خودْ گناهان ما را در بدن خویش بر دار حمل کرد، تا برای گناهان بمیریم و برای پارسایی زیست کنیم،” (رسالۀ اول پطرس ۲: ۲۴). عیسای مسیح، جریمۀ گناهان ما را در چنین روزی به‌طور کامل پرداخت نمود، و اکنون ما باید نسبت به گناه بمیریم و برای نيکی مطلق زندگی کنیم.