پنطيکاست، کلمه‌ای يونانی و به معنای پنجاه يا پنجاهمين است. حدوداً هفت هفته يا پنجاه روز بعد از قيام مسيح از مردگان، روح خدا بر شاگردان و پيروان مسيح نازل شد تا آنها از روح‌القدس و قدرت الهی پر گشته و برای خدمت مجهز شوند.
در روز پنطيکاست، روح‌القدس مطابق پيشگويی‌های انبياء، بر ايماندارانِ به مسيح نازل شد که آن مردان و زنان، قوت بيابند و شاهدان مسيح باشند تا نام خداوند و منجی از مردگان برخاستۀ ما، عيسی مسيح جلال بيابد.
اولين عيد پنطيکاست در عهد جديد، که حدوداً پنجاه روز بعد از قيام مسيح از مردگان واقع گرديد، روح خدا بر ايماندارانِ به مسيح قرار گرفت تا آنها را قوت بخشد و تبديل نمايد. وعدۀ خداوند به قوم خود در ارميا ۳۱: ۳۳ اين بود که "شريعت خود را در باطن ايشان خواهم نهاد و بر دلشان خواهم نگاشت، . . .".
عيسی مسيح، پس از قيام از مردگان در روز يکشنبه، در طول چهل روز، بارها خود را زنده بر شاگردان و پيروانش ظاهر کرد. اما در روز چهلم، او از کوه زيتون، در برابر چشمان شاگردان، با همان بدنی که پس از قيام از مردگان داشت، به آسمان صعود نمود. پيغام فرشتگان در هنگام صعود عيسی اين بود که او بطور جسمانی، به جهان باز خواهد گشت.
