چند روز پیش در اخبار خواندم که رفتگری درستکار در بجنورد کیفی حاوی یک میلیارد تومان می‌یابد و آن را با امانت کامل به صاحبش می‌رساند و در مقابل، پاداش بسیار اندکی دریافت می‌دارد. چه فداکاری و ایثاری! وقتی این را خواندم، اولین فکری که به ذهنم آمد این بود

که اگر من جای این رفتگر شرافتمند بودم، چه می‌کردم؟ آیا کیف را به صاحبش می‌رساندم، یا با نگهداشتن پول، یک بار برای همیشه زندگی‌ام را تغییر می‌دادم! اما اين مرد درستکار پا بر روی خواسته‌های خود گذاشت و از آنها چشم‌پوشی کرد و راستی و درستکاری را پیشه نمود.

مسیح فرمود: "اگر کسی بخواهد مرا پيروی کند، بايد خود را انکار کرده، صليب خويش برگيرد و از پی من بيايد" (مرقس ٨: ٣٤). آیا حاضریم به‌خاطر مسیح و برای پيروی از او، از خودخواهی و خودمرکزی و ارضاء خواهشهای نفس خودداری کنیم؟ آيا حاضريم بخاطر انجيل مسيح و اطاعت از خواست و ارادۀ خدا، خود را انکار کنيم و طریق فداکاری و ایثار را در پیش گیریم؟