رادیو مژده

تعالیم مسیحی

بوی جنگ!

وقتی در اخبار صحبت از احتمال وقوع جنگ به‌میان می‌آید، دلم می‌لرزد. جنگ، خشونت، خون‌ریزی، ویرانی و هزار مصیبت دیگر! به این فکر می‌افتم که در چه دنیای ناامنی زندگی می‌کنیم.

به ‌سادگی کودکان!

یکی از نزدیکانم می‌گفت که در کودکی، بارها این جمله را از پدرش شنیده، جمله‌ای که بر روی او تأثیر بسیاری گذاشت: “پسرم، من از آیندۀ تو خیلی نگرانم. تو با این سادگی‌ات، چطور خواهی توانست میان این جماعت گرگ‌صفت زندگی کنی؟”.

به کجا چشم دوخته‌ایم؟

سالها پیش، گروهی محقق آزمونی را طراحی کردند. آنها فیلمی ساختند که در آن، دو گروه با لباس‌های زرد و سیاه، توپ بسکتبال را به هم پاس می‌دادند. آنها از تعدادی داوطلب خواستند با مشاهدۀ فیلم، تعداد پاس‌هایی را که رد و بدل می‌شد، با دقت بشمارند.

به چه امید بسته‌ایم؟

یادم هست که از همان اوائل دورۀ جوانی، فقط یک چیز به من امید و هدف می‌بخشید، و آن هم “خدمت به خداوند” بود. وقتی در مؤسسات بازرگانی کار می‌کردم، گرچه همیشه به‌عنوان کارمندی کوشا و وظیفه‌شناس مشهور بودم، ولی از کارم لذت نمی‌بردم. دلم می‌خواست به کاری مشغول باشم که “ارزشی ابدی” داشته باشد.

بدون مسیح

سالها پیش، از “ویلیام بوث”، مؤسس سازمان مسيحی “سپاه نجات”، پرسیدند که نگرانی‌اش برای کلیسای قرن آینده چیست؟ او پاسخ داد: “بالاترین خطری که با آن مواجه خواهیم بود، مذهبِ بدون روح‌القدس، مسیحیتِ بدون مسیح، آمرزش بدون توبه، رستگاریِ بدون تولد تازه، سیاستِ بدون خدا، و بهشتِ بدون جهنم است!”