رادیو مژده

تعالیم مسیحی

جمعۀ صليب

در این روز که مصلوب شدن عیسای مسیح را گرامی می‌داریم، کاملاً مناسب است که به مفهوم صلیب پی ببریم. اولاً صلیب جایی است که عیسی، پسر خدا، جانش را فدا کرد تا تاوان گناهان ما را بپردازد. اما صلیب مفهوم دیگری نیز دارد. اینکه ما ايماندارانِ به مسيح و پيروان او، باید نسبت به آنچه قبل از دريافت نجات مسيحی بوديم، با مسيح مصلوب شده باشيم. پولس رسول می‌فرماید: “با مسیح مصلوب شده‌ام، و دیگر من نیستم که زندگی می‌کنم، بلکه مسیح است که در من زندگی می‌کند؛” (غلاطیان ۲: ‏۲۰).

سالی نو، آغازی نو

رسم ما ایرانی‌ها این است که پیش از فرارسیدن عید نوروز، یک خانه‌تکانی اساسی انجام می‌دهیم. حال، در آستانۀ سالی نو، مناسب است که از این رسم کهن استفاده کنیم و دل‌ خود را خانه‌تکانی کنیم. پولس رسول می‌فرماید: “پس بیایید عید را نه با خمیرمایۀ کهنه، یعنی خمیرمایۀ بدخواهی و شرارت، بلکه با نان بی‌خمیرمایۀ صداقت و راستی برگزار کنیم.” (اول قرنتیان ۵: ‏۸).

واقعۀ قيام مسيح

واقعۀ قيام مسيح از مردگان، نقطۀ اوج زندگی عيسی مسيح در انجيل مقدس می‌باشد. قيام مسيح از مردگان، در واقع شالوده و بنيان ايمان مسيحی است. برای دريافت نجات آسمانی و رهايی از عذاب ابدی در جهنم، انسان بايستی به مرگ مسيح بر صليب و قيام جسمانی و روحانی او از مردگان قلباً ايمان بياورد و در برابر مسيحِ زنده به زانو درآيد.

مهم‌ترین عید مسیحیان کدام است؟

مسیحیان جهان در آستانۀ برگزاری بزرگترین و مهم‌ترین عید خود هستند. اکثر مردم، و حتی بسیاری از مسیحیان، تصور می‌کنند مهم‌ترین عید در مسیحیت، عید میلاد مسیح است. اما در سده‌های نخستین مسیحیت، عید قیام یا همان زنده‌شدن مسیح، مهم‌ترین عید به شمار می‌آمده،

قربانی شدن پادشاه و پيروزی او

عيسی مسيح، در روز جمعه، بر صليب خونش ريخته شد و با مرگ خود، بدهی گناهان ما را تماماً پرداخت کرد. سپس او دفن شد تا معلوم شود که مرده است. اما عيسی، در روز يکشنبه، با قيام و رستاخيز خود از مردگان، مرگ و قبر را شکست داد و چون او زنده است، ايماندارانِ به او نيز جاوِدانه با او خواهند زيست.

عيسی مسيح، چهرۀ ديدنی خدای ناديده

عيسی مسيح، برتر از همۀ انبياء و انسان‌ها و مخلوقات می‌باشد و همه‌چيز به‌واسطۀ او آفريده شد. کتاب‌مقدس، دربارۀ مسيح و الوهيت او شهادت می‌دهد و مسيح برای نجات آدميان گناهکار بر صليب قربانی شد و روحاً و جسماً از مردگان برخاست و تنها نجات‌دهندۀ بشر و سرِ کليسا می‌باشد.

پادشاهی جاودانی

آن هنگام که فرشتۀ خداوند بر مریم باکره، مادر عیسای مسیح، ظاهر شد، به او گفت: “اینک آبستن شده، پسری خواهی زایید و نامش را عیسی خواهی نهاد. او بزرگ خواهد بود و پسر خدای متعال خوانده خواهد شد . . . او تا ابد بر خاندان یعقوب سلطنت خواهد کرد و پادشاهی او را هرگز زوالی نخواهد بود.” (انجيل مقدس، لوقا ۱: ۳۱ تا ۳۳). چقدر مناسب است شادی کنیم که خدای نيکو، چنین نجات‌دهندۀ بی‌نظيری برای بشریت فراهم ساخته است!