رادیو مژده

تعالیم مسیحی

پس عدالت خدا کجاست؟

وقتی خبر این همه ظلم و فجایع به گوشمان می‌رسد، از خود می‌پرسیم: “اگر خدا عادل است و انصاف دارد، چرا اجازه می‌دهد چنین فجایعی رخ دهد؟ چرا جلوِ آنها را نمی‌گیرد؟” فراموش نکنیم که برنامۀ زمان‌بندی خدا با برنامۀ انسان‌ها فرق دارد.

زندگی تسليم شده به خداوند

سلام دوستان عزیز. یک خواهر مسیحی اینچنین می‌نویسد: “یکشنبۀ گذشته، وقتی داشتم در کلیسا سرود پرستشی‌ می‌خواندم، فکر می‌کردم که چقدر راحت است که من سرود پرستشی‌ را با بی‌فکری و بدون تعمق بر مفهومِ کلامش بخوانم!

وقتی احساس تنهايی می‌کنيم!

وقتی اوضاع مالی‌مان خوب است، وقتی شادیم و باعث نشاط دیگران می‌شویم، یا وقتی می‌توانیم تکیه‌گاهی برای دیگران باشیم، کمتر ممکن است احساس تنهایی کنیم، چون دوستان، دور و بر ما هستند. اما وقتی شرایط‌مان تغییر کرد، شاید همه ما را تنها بگذارند، چون دیگر منفعتی از ما نمی‌برند. اما کلام خدا می‌فرماید: “اگرچه پدر و مادرم ترکم کنند، خداوند مرا خواهد پذیرفت.” (مزمور ۲۷: ۱۰). “من هرگز شما را تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم کرد” (عبرانيان ۱۳: ۵). اگر ايماندارِ به مسيح و فرزند خدا هستيم، اطمينان داشته باشيم که خدا هيچوقت ما را تنها نمی‌گذارد.

“ای جان من، چرا افسرده‌ای؟”

نمی‌دانم آیا شما هرگز افسردگی را تجربه کرده‌اید یا نه! امیدوارم هیچ‌گاه دچار این بیماری نشده باشید، البته منظورم “افسردگی بالینی” است، نه آن حالت دلمردگی که در ایران، معمولاً جمعه غروب‌ها همه دچارش می‌شوند!

امیدی زنده!

خدا به آنانی که به مسیح ایمان می‌آورند، امیدی شگفت‌انگیز بخشیده است. پطرس رسول می‌فرماید: “متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به‌واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای امیدی زنده و میراثی فسادناپذیر . . . که برای شما در آسمان نگاه داشته شده است؛” (اول پطرس ۱:‏ ۳ و ۴). آیا مسيحِ از مردگان برخاسته و زنده را دريافت کرده‌ايد و این “امید زنده” را داريد؟

“امانتِ” خود را به چه کسی سپرده‌اید؟

ایماندارانِ به مسیح، از همین دنیا، از راه ايمان به مسيح خداوند و واقعيت مرگ او بر صليب و قيام و رستاخيز او از مردگان، “حيات جاويدان” را شروع می‌کنند و از آرامش و سعادت حقیقی و درونی بهره‌مند می‌گردند.