رادیو مژده

تعالیم مسیحی

شام آخر

عيسی، يک شب قبل از مرگ بر صليب، شام آخر را با شاگردانش صرف نمود. او در حين شام، نانی را که پاره نمود به بدنش تشبيه کرد و پيالۀ عصارۀ انگور را به خونش تشبيه نمود. به اين ترتيب، عيسی ضروری بودن عهد جديد خدا با انسان را از طريق پاره شدن بدن و ريخته شدن خون و مرگ خود بر روی صليب، بيان نمود.

جمعۀ صليب

در این روز که مصلوب شدن عیسای مسیح را گرامی می‌داریم، کاملاً مناسب است که به مفهوم صلیب پی ببریم. اولاً صلیب جایی است که عیسی، پسر خدا، جانش را فدا کرد تا تاوان گناهان ما را بپردازد. اما صلیب مفهوم دیگری نیز دارد. اینکه ما ايماندارانِ به مسيح و پيروان او، باید نسبت به آنچه قبل از دريافت نجات مسيحی بوديم، با مسيح مصلوب شده باشيم. پولس رسول می‌فرماید: “با مسیح مصلوب شده‌ام، و دیگر من نیستم که زندگی می‌کنم، بلکه مسیح است که در من زندگی می‌کند؛” (غلاطیان ۲: ‏۲۰).

جمعۀ صلیب عیسی مسیح

در روز جمعۀ صليب، عيسی مسيح، به‌خاطر گناهان ما مصلوب شد و مُرد تا غرامت گناهان ما را بپردازد. اين برطبق ارادۀ خدای پدر آسمانی بود تا مسيح، راه نجات و رستگاری را برای ما انسان‌های گناهکار مهيا سازد. شرارت ما انسان‌ها باعث شد که مسيح پاک و مقدس به‌طرزی فجيع بر صليب بميرد، اما هرکس به او ايمان آورد نجات و حيات جاودانی می‌يابد.

جمعۀ صليب

عيسی، همانطور که انبياء راستين در عهد عتيق پيشگويی کرده بودند و خودش نيز از قبل اعلام نموده بود، بخاطر گناهان ما قربانی شد. او حدوداً در ساعت سه بعد از ظهر روز جمعه، بر روی صليب مرد. همان روز هم جسد او را در قبر گذاشتند.

هفتۀ مصائب مسیح

در این دوره از سال، مسیحیان به ایامی نزدیک می‌شوند که به “هفتۀ مقدس” یا “هفتۀ مصائب مسیح” معروف است. جالب این است که بخشهای عمده‌ای از روایات انجیل‌ها به ماجراهای این هفته اختصاص یافته است.

يکشنبۀ نخل

در اين يکشنبه، که اولين روز از هفتۀ آخر زندگی عيسی بر زمين بود، او فروتنانه و پيروزمندانه وارد اورشليم شد. عيسی، سرور صلح و سلامتی، بر کرۀ الاغی سوار بود و جمعيت بزرگی با شاخه‌های نخل به استقبالش رفتند.

نوروزی ديگر

من “نوروز” را خيلی دوست دارم، گرچه سالهایی طولانی است که در خارج از ایران زندگی کرده‌ام. هر سال، در چنین روزهایی، به یاد سالهای اولیۀ زندگی ام می‌افتم. به یادِ آن پیاده‌روِ خیابانی که در آن حرکت می‌کردیم و پدرم دستم را گرفته بود. خوب به خاطر دارم آن شاخه‌های گل یاس را، با آن رایحۀ عجيب‌شان، که از دیوار حیاط یکی از خانه‌ها به بیرون خزیده بود. در آن دوره، نوروز برایم جذابيت خاصی داشت.

تاج‌گذاری فروتنانۀ مسیح | قسمت اول

یکشنبۀ نخل، پنج روز پیش از رویداد صلیب مسیح اتفاق افتاد. مسیح، از جلیل برای عید فِصَح به اورشلیم آمد و جماعتی انبوه او را همراهی می‌کردند و شاخه‌های نخل بر سر راه او قرار می‌دادند. این در واقع، مراسم تاجگذاری فروتنانۀ عیسی مسیح بود.