اشخاصی را می‌شناسم که شبها خواب آرام و شيرين ندارند. این امر می‌تواند علت‌های گوناگون داشته باشد، اما اکثر مواقع، نداشتن خواب راحت، به علت اضطراب و نگرانی و تشویش است. گاه نیز به علت احساس گناه و تقصیر و عذاب وجدان.
تجربیات زندگی ایمانی‌ام به من ثابت کرده که چنانچه صادقانه طالب انجام خواست و برنامۀ خدا باشم، و بخواهم در مسیر ارادۀ او حرکت کنم، او اجازه نخواهد داد از راه او منحرف شوم.
خیلی‌ها می‌پرسند که اگر خدا رحیم است و عادل، پس چرا اجازه می‌دهد در دنیا اینقدر ظلم و بی‌عدالتی باشد؟ چرا خدا جلوِ جنگها را نمی‌گیرد؟
مدتی پیش، یک نجوای درونی این فرمایش مسیح را به یادم آورد که می‌فرمايد: "بیدار شو و آنچه را بازمانده و در آستانۀ مرگ است، استوار گردان! چرا که اعمال تو را نزد خدایم کامل نیافتم." (مکاشفه ۳: ۲).
خداوند این افتخار را به من عطا فرمود که از اوائل نوجوانی انجیل را بخوانم. به همین دلیل، بسیاری از قسمت‌های کلام خدا را از حفظ می‌دانم. اما! در اینجا یک "امّای" بزرگ هست. فقط مدتی پیش بود که متوجه شدم که با اینکه دستورات خدا را در زمینه‌های مختلف از حفظ می‌دانم، اما همیشه آنها را انجام نمی‌دهم.
همۀ ما در این اواخر، اخبار را دنبال می‌‌کنیم، خصوصاً خبرهای مربوط به منطقه و میهن عزیزمان را. من شخصاً وقتی این خبرها را می‌‌خوانم، ناخودآگاه فقط این دعا بر زبانم می‌‌آید: "ای خدا، رحم کن!"
چند روز پیش، با برادر کوچکترم صحبت می‌کردم. او گفت، به خاطر می‌آوَرَد که چطور من، وقتی نوجوان بودم و تازه به مسیح ایمان آورده بودم، به هر که برمی‌خوردم، شهادت می‌دادم که به عیسای مسیح ایمان آورده‌ام و نجات یافته‌ام.
مدتی پیش، وقتی کتاب‌مقدس را به عده‌ای تعلیم می‌دادم، شخصی میانسال، لب به شکایت از خدا گشود که چرا خدا اجازه داده شرایط زندگی اينقدر دشوار باشد.
برای من جای تأسف است که گاه می‌شنوم بعضی از ایمانداران، ایمان به مسیح را فقط محدود می‌کنند به داشتن مجموعه‌ای از اعتقادات درست. گرچه برخورداری از اعتقادات درست، بسیار ضروری و واجب است، اما به‌تنهایی کافی نیست.
من عمیقاً اعتقاد دارم که مسیحیت یک راه و روش کاملاً عملی است. باید آن را در زندگی روزمرۀ خود پیاده کنیم.
بچه که بودم، در محله‌مان میوه‌فروشی داشتيم که سر کوچه بساطش را پهن می‌کرد و میوه و سبزیجات می‌فروخت.
درک عمق برخی آیات برایم دشوار است، و نیاز دارم در مورد آن بیندیشم. یکی از این آیات، گفتۀ پولس رسول است که می‌فرماید: "از قدرت بی‌نهایت عظیم او نسبت به ما که ایمان داریم، آگاه شوید. این قدرت، برخاسته از عملِ نیروی مقتدر خداست که آن را در مسیح به‌کار گرفت، آن هنگام که او را از مردگان برخیزانید . . ." (رسالۀ به افسسیان ۱: ۱۹-۲۰).
