دیشب دوستی از فقر و تنگدستی دوران کودکی خود برایم صحبت می‌کرد. می‌گفت که بسیاری از اوقات، هیچ چیز برای خوردن نداشتند. بعد، بازگو کرد که چطور در محله‌شان، بعضی از مادران، به‌خاطر فقر مطلق، اقدام به خودسوزی کردند. از شنیدن این خاطرات، بسیار غصه‌دار شدم و به یاد شرایط سخت دوران کودکی و نوجوانی خودم افتادم.
وقتی در سنین نوجوانی شروع به شرکت در جلسات کلیسایی کردم و به مسیح ایمان آوردم، بسیار شاد بودم که "فرزند خدا" شده‌ام (يوحنا ۱: ۱۲). مدتی بعد که کلام خدا را دقیق‌تر خواندم، شادی‌ام افزون شد، چرا که پی بردم نه فقط "فرزند خدا" هستم، بلکه "هم‌ارث با مسیح" (رومیان ۸: ۱۷) و نیز کاهن برای خدا (مکاشفه ۱: ۶).
اخيراً در اخبار شنیدم که رهبران کشورهای اروپایی، به‌مناسبت صدمین سالگرد آغاز جنگ جهانی اول، مراسم خاصی برگزار کردند.
چند روز پیش، با چند نفر از دوستان به یک پارک جنگلی بسیار زیبا رفتیم. همانطور که درون جنگل راه می‌رفتیم، از خاطرات و مسایل مختلف با هم صحبت می‌کردیم، می‌خندیدیم و سر به سر هم می‌گذاشتیم.
در طول سالهایی که مبتلا به افسردگی بودم، هرگاه دوستان و آشنایان جویای حالم می‌شدند، صادقانه می‌گفتم که کسالت دارم و حالم خوب نیست.
گاه در بعضی از موعظه‌ها و پیامهای مسیحی می‌شنوم که می‌گویند اگر به مسیح ایمان بیاوریم، همۀ نیازهایمان برطرف می‌شود و حتی هر بيماری و درد و رنجی نيز از بين می‌رود! اما برای من، یک فرمایش پولس رسول بسیار مهم و تکان‌دهنده است. می‌فرماید: "می‌خواهم مسیح و نیروی رستاخیزش را بشناسم و در رنجهای او سهیم شده، با مرگش همشکل گردم، تا به هر طریق که شده به رستاخیز از مردگان نایل شوم." (رساله به فیلیپیان ۳: ۱۰-۱۱).
بدن انسان حیرت‌انگیز است! یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز بدن، سیستم ایمنی آن است که ما را در برابر ورود هر چیزی که موجب تباهی بدن می‌شود، حفظ می‌کند.
چند ماهی است که بسيار در فشار و ناراحتی بوده ام. به گفتۀ دکتر ویکتور فرانکل، روان‌شناسی که مکتب "گفتار درمانی" را ابداع کرد، رنج انسان زمانی غیر قابل تحمل می‌شود که نداند به چه منظوری رنج می‌کشد! او که به‌عنوان یک یهودی، در اردوگاههای کار اجباری نازی‌ها بیگاری می‌کرد، برای رنج خود مفهومی یافت و توانست مشقات توان‌فرسا را تحمل کند تا زمانی که جنگ به پایان رسید و آزاد شد.
این اواخر فیلمی عالی دیدم که جوایز بیشماری را نصیب خود کرده بود.
اخيراً در اخبار خواندم که یک بانوی ایرانی برندۀ "مدال فیلدز" در رشتۀ ریاضیات شده، جایزه‌ای که نوبل این رشته به‌شمار می‌آید. این خانم نه فقط ایرانی است، بلکه نخستین زنی نیز هست که برندۀ جایزۀ ریاضیات می‌شود. چه افتخاری برای ما ایرانیان!
یولاندا مُرد. دختر ۲۲ سالۀ بسیار مؤمنی که به‌تازگی ازدواج کرده بود. چطور مُرد؟ قصد داشت بمنظور خدمت به مسیح، برای مدتی به کوبا برود.
در موزۀ آناتولی، واقع در شهر آنکارای ترکیه، دیواری طویل هست که روی آن، لوح‌هایی از هزاران سال پیش از میلاد مسیح تا دوران امپراتوری بیزانس نصب شده است.
