مسابقات سوارکاری جزو پرطرفدارترین مسابقات ورزشی محسوب می‌شود.

افراد بسیاری در طول سال، پول زيادی در این مسابقات و روی اسب‌ها شرط ­بندی می‌کنند. شاید جذابیت این مسابقات در این باشد که تا پایان مسابقه نمی‌توان برنده را حدس زد. اسبی که مسابقه را خوب شروع کرده و حتی تا نیمۀ مسابقه چندین متر از اسب‌های دیگر جلوتر است، حتماً اسبِ بَرنده نیست. بارها و بارها پیش آمده اسبی که تا اواخر مسابقه به نظر می‌رسید عقب بوده، به‌طور ناگهانی سرعت گرفته و در دورِ آخر، با پیشی گرفتن از یکایک حریفان خود، برندۀ مسابقه شده است!

در زندگی ما نیز هرچند شاید شروع، خوب باشد، اما از آن مهم‌تر، این است که آن را خوب به پایان برسانیم. شاید تا این مرحله از زندگی‌مان خوب پیش نرفته­ باشیم، اما مسابقه هنوز به آخر نرسیده است. آنچه که اهمیت دارد، نه شروع ما، بلکه پایان مسابقه است. همواره جایزه را به بَرنده می‌دهند، به کسی که مسابقه را خوب به پایان برساند. کلام خدا به ايماندارانِ به مسيح می‌فرمايد: "آيا نمی‌دانيد که در ميدان مسابقه، همه می‌دوند، اما تنها يکی جايزه را می‌برد؟ پس شما چنان بدويد که ببريد." (اول قرنتيان ۹: ۲۴ ).