دوست گرامی، اکنون به سؤالی می‌رسیم که برای من و شما و تمام مردم جهان اهمیت فراوانی دارد.

چون بخوبی می‌دانیم که گناهکاریم، باید از خدا درخواست کنیم که به ما نشان دهد که چه باید بکنیم تا او ما را ببخشد و بحضور خود بپذيرد. بطوریکه می‌دانید عقاید مختلف فراوانی در‌ این مورد وجود دارد. برخی از مردم فکر می‌کنند که چون از نژاد بخصوصی هستند و یا پیرو مذهب خاصی می‌باشند، بدون شک مورد قبول خدا خواهند بود. عده‌ای دیگر معتقدند که بوسیلۀ انجام کارهای نیک می‌توانند کارهای شرارت‌آمیز خویش را جبران نموده و بدین طریق نجات خود را بدست آورند. بعضی هم امیدوارند که یکی از انبیاء یا مقدسین برای آنان دعا خواهد نمود و خدا را راضی خواهد کرد که آنان را ببخشد. اما کتاب مقدس به ما تعلیم می‌دهد که بوسیلۀ هیچیک از این راهها نمی‌توانیم نجات ابدی را بدست آوریم. هیچکس باندازۀ کافی خوب نیست که مورد قبول خدای قدوس قرار گیرد. آیا دیگر امیدی برای ما گناهکاران موجود نیست؟ بلی، خدا را سپاس باد، امیدی برای ما وجود دارد! آنچه ما نتوانستیم برای خویشتن انجام دهیم و آنچه هیچ پیغمبری نتوانست برای ما انجام دهد، خدا بر ‌اثر محبت عظیم خویش انجام داده است. کتاب مقدس می‌گوید: "و اوست کفاره بجهت گناهان ما و نه گناهان ما فقط بلکه بجهت تمام جهان نیز . . . خون پسر او عیسی مسیح ما را از هر گناه پاک می‌سازد . . . اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد . . .". (اول یوحنا ۲ : ۲ و ۱: ۷ و ۹).

بنا براین، می‌بینیم که راهی که خدا برای ما گناهکاران گشوده است تا بوسیلۀ آن بسوی او بیاییم و مورد قبول او واقع شویم اینستکه به عیسی مسیح یعنی قربانی واقعی و برطرف کنندۀ گناه، ایمان آوریم و راه دیگری موجود نیست. عیسی می‌فرماید: "من راه و راستی و حیات هستم. هیچ‌کس نزد پدر جز بوسیلۀ من نمی‌آید" (یوحنا ۱۴: ۶). خدا پسر خود را فرستاد تا همۀ مردم جهان را نجات بخشد و عیسی همه را دعوت می‌کند که بسوی او بیایند. او گفت هرگز کسی را که بسویش می‌آید رد نخواهد نمود. معنای این فرمایش اینستکه هر کس در این جهان از گناه خویش متنفر شود و صمیمانه توبه کند و مسیح را که پسر خدا است بعنوان نجات‌دهندۀ خود بپذیرد، حتماً بخشیده خواهد شد. هرکسی اعم از پیر و جوان، فقیر و دولتمند، تحصیل کرده و بی‌سواد، می‌تواند بسوی او بیاید. لکن باید دانست که ایمان به مسیح فقط این نیست که ما بطور سطحی او را پسر خدا بدانیم. معنای ایمان به مسیح اینست که خود را به او بسپاریم همانطوریکه یکنفر بیمار خود را به دستهای دکتر حاذقی می‌سپارد و به او اعتماد دارد که وی را سلامتی خواهد بخشید.

ما مسیحیان خوشحالیم که مسیح برعکس موسی و سایر انبیاء پيشين، مرده نیست و در قبر قرار ندارد. او زنده است و پيوسته با ما می‌باشد. همانطوریکه او در وقتی که چون انسانی در فلسطین زندگی می‌کرد، بیمارانی را که نزدش می‌آمدند شفا می‌داد، می‌تواند امروز هم مانند گذشته ما را نجات دهد. عیسی مانند نور خورشید، هم در زمین با ما است هم در آسمان با پدر سماوی خود می‌باشد. او همیشه در حضور پدر است و در آنجا برای آنانیکه به او ایمان دارند پیوسته دعا و شفاعت می‌کند. کتاب مقدس می‌گوید: "از این جهت نیز قادر است که آنانی را که بوسیلۀ وی نزد خدا آیند، نجات بی نهایت‌ بخشد، چونکه دائماً زنده است تا شفاعت ایشان را بکند" (عبرانیان ۷: ۲۵). مرگ عيسی مسيح روی صلیب به‌خاطر ما، و دعا و شفاعت دائمی او برای ما، نه فقط برای نجات ایمانداران از جهنم کافی می‌باشد بلکه می‌تواند آنها را در وقتی که در این جهان شریر زندگی می‌کنند پاک و مقدس نگهدارد.

دوست گرامی، من با کمال صمیمیت دعا می‌کنم که شما و همۀ کسانی که جویندۀ خدا هستند، حاضر باشید این هدیۀ نجات و رستگاری الهی توسط مسیح را بپذیرید. هیچ‌کس نمی‌تواند نجات را بخرد، ولی خدا آنرا بعنوان هدیه‌ای رايگان و بلاعوض به ما عطا می‌فرماید بشرطیکه ما دستهای ایمان را بسویش دراز کرده و آنرا بپذیریم.

اين مقاله، از کتاب "مسيحيت چيست؟" گرفته شده است. برای مطالعۀ تمام قسمتهای کتاب "مسيحيت چيست؟" اينجا را کليک کنيد.