زمانی که هنوز در تهران زندگی می‌کردم، مانند هر منطقۀ دیگری از ایران که آب و هوایی خشک و کم‌رطوبت دارد، هر بار که باران می‌بارید، خصوصاً در تابستان، چنان بو و رایحۀ دل‌انگیزی به مشامم می‌رسید که ناخودآگاه به وجد و شادی می‌آمدم. انگار که همه‌چیز تر و تازه و باطراوت می‌شد و زندگی رنگ و بوی دیگری به خود می‌گرفت.

امسال نيز مسیحیان عیدی را برگزار می‌کنند، به نام عید پنتیکاست، که برای من یادآور بارانهای طرب‌انگیز تهران است، بارانهایی که تر و تازگی به‌همراه می‌آورند. در چنین روزی بود که روح‌القدس، آن روح حیات‌بخش خدا، پنجاه روز پس از زنده شدن مسیح بعد از مرگش بر صلیب، بر رسولان و عده‌ای دیگر از پیروان مسیح فرو ریخت و به ایشان تر و تازگی بخشید و قدرت داد که شاهدان رسالت نجات‌بخش مسیح باشند.

امسال نيز مسيحيان این عید را برگزار می‌کنند. خداوندگار ما، عیسای مسیح، روح‌القدس، این روح حیات‌بخش را به نهرهای آب زنده تشبیه کرد و فرمود: "هر که تشنه است، نزد من آید و بنوشد. هر که به من ایمان آوَرَد، همان‌گونه که کتاب می‌گوید، از بطن او نهرهای آب زنده روان خواهد شد." (یوحنا ۷: ‏۳۷-‏۳۸). "هر که تشنه است، نزد من آید و بنوشد." این دعوت در این روزها که به عید پنتیکاست نزدیک می‌شویم، برای همه است، برای همۀ تشنگان راستین و صادق. فرصتی را که عید پنتیکاست فراهم ساخته، غنیمت بشمارید و به مسیح ايمان آوريد تا او این نهرهای آب زنده را از بطن شما نیز جاری بسازد. آمین!